you were there to remind me

kanina nung nagsimba kami ang galing.kasi puro patama sa mga naiisip ko yung sermon nung pari.naamaze nga ako ng sobra e.yun talaga yung mga moments na napapatunayan kong may diyos nga.kaya kahit na kung anu-anong nangyayari sa buhay ko sobrang nagpapasalamat pa rin ako.sa totoo nga lang parang napakabait sakn ng mundo kasi most of the time e nararamdaman ko na i get what i deserve madalas nga sobra pa at kung hindi man ganun alam ko naman na may natututunan ako lagi at ganun lang talaga ang buhay.ayun.tapos gusto ko rin sabihin dito na sobrang nagpapasalamat talaga ako sa mga tunay kong kaibigan.last week merong night na napagusapan namin nina sam yung pagpili ng kaibigan at pag-iwan sa mga taong nagpapanggap na kaibigan mo.masaya naman ako dahil sa buhay ko hindi ko pa naman naramdaman na kailangan kong itrash ang isang friendship.napakahirap siyang ihandle pag nagkataon.ganun kasi yung nangyari sa iba kong kaibigan kaya nakikita ko.kaya sa lahat ng kaibigan ko ngayon salamat ng sobra.salamat at kahit papaano e naiintindihan nyo ko or tintry nyo kong intindihin kasi complicated talaga akong tao.salamat sa pagtitiwala.salamat rin dahil lagi kayong andyan.salamat dahil sobrang napapasaya nyo ko.hehe.madrama ba?pero yan kasi talaga yung nararamdaman ko ngayon.

we were strangers starting out on a journey.never dreaming what we'd have to go through.